W Wielkim Poście, czasie szczególnych łask, dzielimy się kolorowankami religijnymi, by przysłużyły się naszym Maluszkom do zgłębiania Bożych tajemnic.

Pojawiły się pierwsze kwiaty: przebiśniegi, krokusy, hiacynty…, „wierzba ma już listki młode, biała brzoza – małe pąki”. Przylatują pierwsze ptaki: „Krążą nad domem boćki znajome, goście zza siedmiu mórz”, „Co robisz szpaczku, pyta wiewiórka?”. Pora na wiosenne porządki: „Wyrzucam z budki trawę i piórka”. Pogoda jest zmienna: “W marcu jak w garncu” — o czym opowiadał teatr cieni. „Nocą jeszcze wietrzyk chłodzi, ale dniem już cieplej bywa”. „I po tym można od razu poznać, że wiosna jest tuż, tuż”… Zmiany pojawiły się nie tylko w przyrodzie. Plan naszych poniedziałkowych spotkań też uległ przemianie i prezentuje się następująco:

Zajęcia z języka angielskiego prowadzi pani Monika Kawa, a towarzyszy jej maskotka — Tony. Razem wprowadzają nas w świat innej mowy, który z zajęć na zajęcia staje się nam bliższy. Gdy pani Monika mówi, dzieci słuchają urzeczone. Nie można nie wspomnieć o Grzesiu, który pomaga mamie w zajęciach najlepiej, jak potrafi.

Gimnastykę prowadzi pan Adam Brawata. Jako wytrawny przewodnik zabiera dzieci na wycieczki, na których spotykają ich różne przygody. Czasem trzeba rąbać drwa, jeździć na rowerach, stać się na chwilę myszołowem lub żabką, innym razem pracować na budowie, skakać przez rzeczkę, nosić jajeczka na łyżkach i koniecznie się ścigać!

Przyłączyły się do nas też nowe dzieci, które serdecznie witamy w naszym gronie!

W pierwszej części naszych zajęć poniedziałkowych próbowaliśmy konkurować z bajkami telewizyjnymi. Gdy te uczą bierności – dziecko siedzi i ogląda zmieniające się obrazki, teatr rozwija wyobraźnię i wrażliwość. Taki właśnie sposób wybraliśmy, by opowiedzieć dzieciom o zimowym śnie zwierząt. Dziewczynka, o imieniu Basia, wybrała się do lasu, by odwiedzić leśnych przyjaciół. Zdumiała się jednak, że las jest pusty i nikogo tam nie widzi. Dopiero sikorka wyjaśniła jej, że zwierzęta śpią snem zimowym i wskazała miejsca ich kryjówek. Na koniec, Basia, nauczyła się też, że można dokarmiać ptaszki zimą, co też chętnie uczyniła. Wdzięczna sikorka śpiewała jej za to całe lato: cicibe, cicibe, cicibe…

Z Panem Bogiem!

Zajęcia poświąteczne rozpoczęły się inaczej niż zwykle, albowiem na początku spotkania miały miejsce zabawy ruchowe. Kształcenie nie przebiegało w ramach sentencji: „w zdrowym ciele zdrowy duch”, a raczej: „w zdrowym duchu zdrowe ciało”. Dlaczego pierwsze powiedzenie jest błędne? O tym można wysłuchać w audycji pedagoga p. Dariusza Zalewskiego.

Dzieci wpierw mierzyły się na torze przeszkód. Następnie wyruszyły na „wyprawę do lasu”, gdzie oczami wyobraźni musiały zobaczyć, a następie naśladować m.in ruchy wyginających się od wiatru drzew, skoki żabek i zajęcy, ćwiczyć równowagę na wzór lotu jaskółki, czy rąbać jak drwale drzewa.

Głównym punktem lekcji było wspólne śpiewanie kolęd przy akompaniamencie fletu poprzecznego. Nasze dzieci włączały się w czasie refrenu kolędy. Kolędowanie poprzeplatane było tradycyjnymi wspólnymi zabawami. Fragmenty zajęć można oglądać na nagraniach.

Kolejne warsztaty odbędą się, jak zwykle, w poniedziałek o 10.30. Zapraszamy!

Pan z nami!

Sursum corda!

Niech w naszym życiu wszystko przez Niego, i z Nim, i w Nim się staje. A Matka niech przyjmie Pana w nas:

„O Maryjo, (…) oto pokornie i z miłością przedstawiamy Ci i ofiarujemy Tego, którego widok radował Cię i napełniał wszelką rozkoszą, abyś Go Twoimi ramionami objęła, Twoim sercem miłowała i ofiarowała Trójcy Przenajświętszej na najwyższe uwielbienie Boga, na Twoją cześć i chwałę oraz za potrzeby nasze i całego świata”.

Życzymy błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia!

Na zajęciach przedświątecznych staraliśmy się lepiej zgłębić tajemnice Bożego Narodzenia poprzez jasełka, którym towarzyszył śpiew kolęd. Dzieci miały okazję wcielić się w wybrane święte postacie. Drugą część zajęć poświęciliśmy piosenkom jesiennym, tym samym żegnając tę porę roku. Bawiliśmy się w nasze ulubione zabawy i odgadywaliśmy zagadki słuchowe przygotowane przez p. Ulę.

Oprócz już wcześniej opisywanych zajęć umuzykalniających prowadzimy zajęcia wspomagające rozwój umysłowy naszych dzieci. Bardzo dobrze służą nam do tego książki p. E. Gruszczyk-Kolczyńskiej i Ewy Zielińskiej z serii „Dziecięca Matematyka”. Czerpiemy z niej wiele wskazówek. Nasze dzieci (średnia 4 lata) uczyły się nazywać i odróżniać kształty, a potem szukały i nazywały figury wśród rzeczy na co dzień spotykanych. Podobnie można ćwiczyć z młodszymi dziećmi nazywanie i odróżnianie kolorów, czy określanie stopnia wielkości rzeczy. Zajęciom przewodzi p. Małgosia Brawata, która miała to szczęście w przeszłości uczestniczyć w kursie jednej z autorek, a potem pracować w oparciu o wspomnianą książkę z dziećmi w przedszkolu.

Następnie zajęcia przybierają formę muzyczną. Tym razem dzieci uczyły się wystukiwać rytm. Próbowały, w ślad za prowadzącą, p. Urszulą Smoleń, uderzać w woreczek w ramach taktu: kto—tam—wle—sie—stu—ka—. Poznały też nową trzyzwrotkową piosenkę m.in. o budowaniu z kasztanów konika (link do nagrania Piosenka Zagonki). Treść zajęć nawiązuje do tego, co dzieci obserwują na dworze, do okresu jesieni. Nie zabrakło też zabaw śpiewanych np. „Kółko graniaste”, czy „Ojciec Wirgiliusz”. A na koniec bardzo emocjonującej zabawy w „Starego Niedźwiedzia”. Napięcie można zaobserwować szczególnie podczas „liczenia godzin” (link do nagrania Niedźwiedź).

Potem jeszcze to, na co dzieci czekają, jako na obowiązkowy punkt programu, wspólna zabawa dowolna!

Przy scenariuszach do zajęć muzycznych korzystamy m.in. z książki pt. „Kalendarz muzyczny w przedszkolu” U. Smoczyńskiej-Nachtman. Zachęcamy każdego do odkrywania, w jaki sposób można wspomóc rozwój maluchów. Zainteresowanym z chęcią możemy służyć, czy to radą, czy to udostępnieniem scenariuszy z zajęć:

Adam Brawata
+48 731 184 421
adam.brawata@fow.org.pl

Od poniedziałku 4 października, po wakacyjnej przerwie, wznawiamy zajęcia umuzykalniające dla dzieci w wieku przedszkolnym.

Zajęcia będą odbywały się w każdy poniedziałek o godz. 10:30 w salce przy kaplicy Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X we Wrocławiu.

Zainteresowanych rodziców zapraszamy do kontaktu:

Adam Brawata
+48 731 184 421
adam.brawata@fow.org.pl

To już dziewiąte zajęcia umuzykalniające, które przeprowadziliśmy dla naszych dzieci. Każde z nich ma inny temat przewodni. Przykładowo, jednym razem jest nim „Jaskółka”, innym „Jazda pociągiem”. Głównemu tematowi zajęć towarzyszy piosenka, czasem wiersz. Podczas zajęć dzieci wsłuchują się w głos pani prowadzącej, co śmielsze włączają się w śpiew. Zabawy tematyczne przeplatane są tradycyjnymi typu: „Kółko graniaste”, czy „Stary niedźwiedź” oraz zabawami rytmicznymi.

Zajęcia trwają ok. 35 min, tyle czasu przeciętnie są w stanie pozostać w skupieniu trzylatki. Maluchy operują swoim głosem, co jest, jak uczy o. Woroniecki, pierwszym i najważniejszym punktem w umuzykalnianiu. Ma to oczywiście pozytywny wpływ na rozwój umysłowy naszych pociech.

Zainteresowanych rodziców zapraszamy do kontaktu:

Adam Brawata
+48 731 184 421
adam.brawata@fow.org.pl

Zapraszamy osoby chętne do współudziału w zajęciach nauki śpiewu i rytmiki dla dzieci.

Zajęcia prowadzone będą jeden raz w tygodniu dla dzieci w wieku 3-4 lata przez p. Urszulę Smoleń. Planowane są wstępne lekcje pokazowe. Udział rodziców w zajęciach jest możliwy, a nawet mile widziany. Pozwoli „przenieść muzykę na grunt domowy”.

Osoby zainteresowane proszone są o kontakt z:

Adam Brawata
+48 731 184 421
adam.brawata@fow.org.pl

Muzyka – jej wychowawcza rola polega na osobistym zaangażowaniu. Jako pierwszy instrument muzyczny opanować należy własny głos. Już wychowuje sam wysiłek wkładany w naukę muzyki. Śpiewane mają być tylko te utwory, które mają porządek między składnikami, tj. rytmem i harmonią. Zdaniem Arystotelesa rytm i harmonia mają potem oddziaływać w całym postępowaniu człowieka, również moralnym. Muzyka ma naśladować harmonię świata i podnosić duszę człowieka do Boga, ponieważ Pan Bóg jest harmonią. O. Woroniecki zachwalał umiejętność śpiewu przez wiernych podczas Mszy św., szczególnie chorału gregoriańskiego. Dzięki niemu wierni są pociągnięci do akcji liturgicznej, ponadto odsłania się jej wpływ wychowawczy i staje się prawdziwą szkołą modlitwy.

Na podstawie: J. Woroniecki OP, Katolicka etyka wychowawcza, A. Karpowicz-Zbińkowska, Zwierciadło muzyki, J. Woroniecki OP, Pełnia modlitwy.